Wat is een tandbrug?
Bij tandverlies kan je tandarts een tandbrug aanraden. Bij het plaatsen van een brug worden de tanden aan beide zijden van de te plaatsen brug bedekt met een kroon (kapje), waarna een kunstmatige tand (pontic) aan de kronen wordt bevestigd. Maar weinig gebeurtenissen hebben meer invloed op je gebitsgezondheid en persoonlijke voorkomen als tandverlies. Als één of meerdere tanden ontbreken, kunnen de overgebleven tanden uit positie raken, wat kan leiden tot een verandering van de beet, verder tandverlies, tandbederf en tandvleesaandoeningen.
Een tandbrug biedt veel voordelen voor mensen die tanden missen door gebitsaandoeningen, fracturen of verwondingen. Zorg je voor een goede mondhygiëne en ga je met regelmaat naar de tandarts, dan kan een tandbrug ongeveer 10 jaar meegaan. Een tandbrug bestaat uit twee kronen waarmee de brug op de tanden aan beide zijden vastzit en een nagemaakte tand (of meerdere) daartussen. De drie voornaamste soorten bruggen zijn:
Traditionele brug: Dit is de meest voorkomende brug, die meestal gemaakt is van keramiek of porselein versmolten met metaal.
Vrij-eindigende brug: Dit type brug wordt gebruikt in situaties waar zich slechts aan één kant tanden bevinden om de brug vast te zetten.
Etsbrug: Dit type brug bestaat uit een porseleinen tand (of tanden) in een metalen frame, met vleugels aan beide zijden om het aan de naastliggende tanden te bevestigen.
Wat voor soort brug je ook hebt, het succes ervan hangt voor een deel af van het gezond houden van de omringende tanden. Daarom raden we een regelmatige mondverzorgingsroutine aan van tweemaal daags tandenpoetsen en dagelijks flossen. Gebruik een tandenborstel met zachte haren of een reiniger voor tussen de tanden om het gebied rond de brug goed schoon te maken. Kies daarnaast flosdraad die ontworpen is om het gebit rond bruggen te reinigen.
Plaatsing van een tandbrug
Om te beginnen prepareert de tandarts de tanden aan weerszijden van de brug voor het plaatsen van de kronen en maakt hij een afdruk van het gehele gebied. Daarna plaatst de tandarts een tijdelijke brug van plastic of metaal. Tijdens een volgend bezoek verwijdert de tandarts de tijdelijke brug en wordt de echte brug geplaatst, aangepast en vastgezet.